دوران

نگاه اول

زندگی دارای پستی و بلندیهای زیادی است که گاهی انسان از این پستی و بلندیها خسته می‌شه و گاهی هم خوشش می‌آید . گروهی از انسانها از مسیر یکنواخت خوششان می‌آید و از ناهمواری و سختی نه . گروهی هم تنوع را دوست دارند و ...

خود من از زمانی که به یاد دارم با سختی بزرک شده ام و مشکلات زیادی را تحمل کرده‌ام نمی‌خوام بگم که روزهای خوشی نداشته‌ام؛ ولی باید بگم که این روزها آنقدر کم بوده‌اند که سعی می‌کنم از یادم نروند . زمانی که در خدمت سربازی بودم وقتی دوستانم خدمت را تموم می‌کردند خوشحال می‌شدم و بعد مدتی که می‌دیدم می‌گفتند ای کاش همان روزهای خدمت بود اما آن وقت حرفشون را نمی‌فهمیدم تا این خودم هم خدمت را تموم کردم و تازه فهمیدم که مشکلات بعد از خدمت آنقدر زیاد است که ...

آره مشکلات بعد از خدمت اگر بخواهید براتون می‌گم : اول از همه موضوع کار که از فراوانی آدمی نمی‌داند کدام را انتخاب کند ( خدا را شکر کشور خوبی داریم و مسئولین دلسوز که به فکر کشورهای همسایه حتی آفریقاییه هم هستند) ؛ دوم مشکل مسکن که خودتان بهتر از من خبر دارید ؛ سوم موضوع بیمه و ...

نگاه دوم

چند شب قبل مهمان داییم بودیم که بعد از شام حرف از سن و ازدواج و ... شد و بعد از این که داییم با پدرم حرف زد شروع کرد به حرف زدن با من و قضیه ازدواج اما نمی‌دانم از دل من خبر نداشت یا این که ... تا این که از من خواست کسی را برای ازدواج انتخاب کنم و من هم گفتم با این وضعیت نمی‌توانم .

برای کار خودم هم دلیل داشتم و آن هم این بود که کاری را در این مدت ۴ ماه نتوانسته بودم پیدا کنم و درآمدی هم نداشم و هر چه پس انداز هم داشتم در مدت تحصیل خرج کرده بودم و به دیگران هم بدهکار بودم و موضوعات دیگر .

نگاه سوم

زمانی خودم دیگران را مسخره می‌کردم و سربه سرشان می‌گذاشتم که چرا با دختر جماعت دوست می‌شن تا این که عاشق دختر عمه‌ام شدم و شاید بهتره بگم که بخاطر اون به پدر و مادرم و دیگر فامیل در افتادم و  پشت به هر چه داشتم کردم اما آخر کار هم اون هم به من پشت کرد و از من دور شد و حالا که می‌بینمش نمی دانم چطور می‌توانم گل خودم را ببینم که در خانه دیگر و مال کس دیگری باشد و به او بگم که خانه نو مبارکت باشه . بعد از این اتفاقات در مدت تحصیل در شهرستان ساری با دختر ساروی دوست شدم اول ارتباطمان به اندازه دوست بود اما بعدا با آشنایی بیشتر و دیدار عاشق هم شدیم و در طول مدت تحصیل و خدمت با هم بودیم اما از زمانی که پدر و مادرم موضوع را فهمیدن می‌گن نه نمی تونی با اون ازدواج کنی. نمی‌دانم چرا همیشه در کارهای من حرف نه را دارند اما در کارهای برادرام و خواهرم این موضوع نیست با این که برادرم در شهرستان که تحصیل می‌کرد عاشق دختر شده و حالا هم با هم ارتباط دارند کسی براشون مشکل ایجاد نمی‌کنه اما در موضوع من همه کنجکاوند و هر کسی به نحوی نظر می‌ده.

زمانی که موضوع ازدواج را به دوست و همراهم گفتم و ازش کمک خواستم فقط حرفهایی را زد که می‌توانم بگم هزاران بار زده بود و بجز ناراحتی و اعصاب خرد کن چیزی برای من نداشت و آن هم بخاطر این است که از یک طرف نمی‌خواهم دل پدر و مادرم را بشکنم و از طرف دیگر نمی‌خواهم او را از دست بدم و از طرف دیگر به اون خیلی وابسته‌ام.

نگاه آخر

باد گذاشت و گذشت

باید دید و دل نبست

باید آمد و رفت

اما

اما چگونه می‌شود که

دید و دل نبست

دوست شدو عاشق نشد

مهربون بودو مهربونی نکرد

...